گزیده ای از کلمات قصار امام حسین (ع) :
::
هر کس خدا را بپرستد و خق بندگی او را بجای آورد , خداوند به او بیش از آنچه می
خواهد می رساند .
:: اگر سه چیز نبود , هرگز فرزند آدم سر تسلیم فرو نمی
آورد : فقر و نیازمندی , بیماری و مرگ .
:: اسقاط تدریجی خدا بر بنده خود , این است که تمام
نعمتها را بر او می بخشد و شکر و سپاس را از او می گیرد.
:: بخیل کسی است که در سلام کردن بخل ورزد. نیز می
فرمایند : به کسی که سلام نداده اجازه صحبت ندهید.
:: کسی از نظر مقام و منزلت بزرگوارتر است که به زرق
و برق دنیا در دست هر که باشد ارزش قائل نشود.
:: هر کس از کار فرو ماند و راه تدبیر بر او بسته شود ,
کلیدش مداراست.
:: بپرهیز از کاری که برای آن ناچار به عذرخواهی شوی
. زیرا مومن نه بدی کند و نه پوزش طلبد ولی منافق هر روز بدی می کند و عذر می
خواهد .
:: خداوندا مرا با احسان خود , فزون طلب منما و با بلا و
گرفتاری ادب مکن. مرا با احسان خود , فزون طلب منما و با بلا و گرفتاری ادب مکن.