معرفی شهر لنده

شهر من لنده

بخش لنده از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. مردمان این منطقه افرادی مهمان نواز، تحصیلکرده و بافرهنگ هستند. این منطقه اولین بخش استان کهگیلویه و بویراحمد بوده که به روایتی در سال ۱۳۰۶صاحب بخشدار مرکزی بوده که به بخش ثلاث شهرت داشت و بسیاری ار نقاط شهرستان های کهگیلویه و بهمئی فعلی را شامل می شد.

احداث اولین مدرسه استان در سال ۱۳۱۴ (مدرسه اردیبهشت)، ثبت اولین شناسنامه استان در سال ۱۳۰۹ و به تبع آن اولین مرکز ثبت احوال استان، ایجاد اولین هنگ ژاندارمری استان و اولین مرکز شهرنشینی استان کهگیلویه و بویراحمد از ویژگی های این بخش است. جانفشانی جوانان این مرز و بوم در جبهه های حق علیه باطل (بیش از ۱۰۰ شهید) زبانزد خاص و عام بوده بطوری که این بخش در نسبت اعزام به جمعیت بخش در کشور جزو رتبه های اول بوده است که به همین دلیل در سال ۱۳۶۵ سپاه پاسداران ناحیه لنده به طور مستقل کار خود را آغاز کرد و تا الان هم تنها بخش دارای ناحیه سپاه مستقل است که سپاه بخشهای چاروسا و دیشموک هم زیر نظر سپاه لنده مشغول فعالیت هستند. ولایتمداری مردم در این بخش در منطقه حرف اول را میزند بطوری که نمود این مسئله در حماسه نهم دیماه ۱۳۸۸ کاملاً مشخص و آشکار شد. بخش لنده مسئولین بی شماری را به جمهوری اسلامی ایران معرفی کرد که از آن جمله می توان به داشتن سه نفر معاون و مشاور وزیر و مشاور رئیس جمهور اشاره کرد. بخش لنده با داشتن دو ناحیه سردسیری و گرمسیری، رودخانه های دائمی و فصلی پرآب مارون، جن، سرچشمه های خنک سرحدات دلی خیارکار، دلی مهره و …، آثار باستانی مربوط به میرلعلپا، کهناب، آتشگاه، داشتن جاده نسبتاً شوسه برای رفتن به کوه سیاه و سفید، باغهای میوه های سردسیری و گرمسیری و.. همه از نعماتی که خداوند به این مردم این بخش ارزانی داشته است.
بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی در سال ۱۳۵۷ خدماتی زیادی از طرف نظام جمهوری اسلامی به این بخش ارائه گردید که مردم سپاسگزار زحمات دولتمردان هستند ولی با توجه به عدم وجود راههای ارتباطی مناسب در این چند سال لنده نسبت به سایر دهستانها و بخشهای همجوارش پیشرفت چندانی نداشت(جاده اصلی دهدشت به لنده بیشتر شبیه به جاده روستایی است و با توجه شاخصه های جاده های بین شهری می توان گفت که از ضعیف ترین راه های استان است). بطوری که بخش لنده که شامل بهمئی گرمسیر و سردسیر، چاروسا، سوق، دشمن زیاری، بخشهای صیدون و علا از شهرستان باغملک فعلی، چنگلوا و …. می شد در حال حاضر همه این مناطق را از دست داده و با وجود ارتقا این مناطق به بخش و شهرستان، لنده هنوز همان بخش سابق مانده است و مانند شیر بی یال و دم است. متاسفانه تنگ نظری برخی مسئولین محلی و شهرستانی و استانی باعث شده که مساله شهرستانی لنده به عنوان دغدغه اصلی مردم این منطقه باقی بماند. در سفرهای اول، دوم و سوم ریاست محترم جمهوری به همراه هیات وزیران به استان قول هایی برای شهرستانی لنده داده شد که متاسفانه هنوز خبری نشده است. یکی از افرادی که از سال ۱۳۶۷ تا به حال به دنبال شهرستانی این بخش بوده و مدام مردم این شهر از او درباره شهرستانی سوال می پرسند گفته که لنده از نظر کارشناسان وزارت کشور با احتساب جمعیت عشایری بالغ بر ۴۰ هزار نفر جمعیت دارد ولی از آن زمان تاکنون تلاشهای زیادی صورت گرفته و قول های مساعدی هم داده شده که هیچکدام عملی نشده است. امید داریم که هر چه زودتر آرزوی دیرینه این بخش که همانا شهرستانی بخش می باشد تحقق یابد تا مردم بتوانند با علاقه و رغبت بیشتری به کار و تلاش بپردازند. 

رحمت الله کریمی زاده
عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور – ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران